Jarenlang wist ik niet beter dan dat ik altijd druk was. Ik had zoveel plannen en zoveel verplichtingen, wilde wel met alles kwaliteit leveren en ging dus steeds maar weer door. Dat hield ik als doorzetter behoorlijk lang vol, maar af en toe liep ik ook nogal vast en dat voelde als een groot falen.

Tot ik ontdekte dat nieuwe plannen maar moeizaam groeien op een uitgeputte bodem. En dat het helemaal niet leuk en handig is om steeds maar te moeten duwen en trekken om dingen ondanks vermoeidheid en een overbelast hoofd voor elkaar te krijgen. Zo kon het niet de bedoeling zijn.

Nu zorg ik eerst voor een goede bodem voor mijn plannen. Een bodem met voldoende rust en ruimte, inspiratie en benodigde hulpbronnen. Dat houdt ook in dat niet elk plan daar een plekje op krijgt.

Zo kan ik er ook voor zorgen dat er genoeg liefde en aandacht is voor de plannen die er echt toe doen. Op zo’n goede voedingsbodem groeien mijn belangrijke plannen namelijk veel makkelijker. Net als dit paddenstoeltje.